Η ιστορία του APBT

Το εργασιακό PitBull

Περισσότερο από κάθε άλλη φυλή το Pit Bull, περιβάλλεται από σύγχυση και παρεξήγηση σχετικά με το ποια φυλή είναι, το αν είναι καθαρόαιμο ή όχι και το αν εγγράφεται ως καθαρόαιμο σε κάποιον κυνολογικό όμιλο. Αυτή η σύγχυση ενισχύεται από το γεγονός του ότι είναι η μοναδική φυλή με τρεις επίσημους ομίλους στις Η.Π.Α., μόνο, που το καταχωρούν στα αρχεία τους και αποκαλείται με τουλάχιστον οκτώ διαφορετικά ονόματα από τους θαυμαστές της!

Ένας ακόμη παράγοντας είναι οι απαγορεύσεις φυλών σκύλων που έχουν ξεσπάσει σε ολόκληρες τις Η.Π.Α. και την Βρετανία και συχνά έχουν αναγκάσει τους ιδιοκτήτες Pit Bull να είναι κάπως διστακτικοί όσον αφορά το όνομα της φυλής τους. Ένα σκυλί, που αποκαλείται με ένα συγκεκριμένο όνομα φυλής, μπορεί να κατασχεθεί και να θανατωθεί, σε κάποιες πόλεις, ενώ, αν αποκαλείται με άλλο όνομα, το ίδιο σκυλί, μπορεί να διαμένει σε αυτές τις πόλεις χωρίς πρόβλημα!!

Στα μέσα του 1980 ξεκίνησε ο αφανισμός του Pit Bulldog λόγω του αδικαιολόγητου φαντασιόπληκτου πανικού κατά τον οποίο σταυρώθηκε από τον τύπο, τις φιλοζωικές οργανώσεις, το American Kennel club, τους νομοθέτες, τους τοπικούς και εθνικούς διοικητικούς φορείς, διαφόρων κρατών και χιλιάδες άλλους που σίγουρα θα έπρεπε να λειτουργήσουν διαφορετικά. Το ένα άρθρο μετά το άλλο, όλα τους ήταν άδικα, προκατειλημμένα και σκοπός τους ήταν η πρόκληση εντυπώσεων.

Το πώς τα σκυλιά αυτά επιβίωσαν αυτής της εποχής είναι μια μαρτυρία της αγωνιστικότητας της φυλής και της δυνατότητάς της να εμπνέει πίστη στους ιδιοκτήτες της.

Αυτό που ήταν πιο εντυπωσιακό από όλα όσα συνέβησαν την δεκαετία του ’80 κατά τον φαντασιόπληκτο πανικό των Pit Bull, ήταν το γεγονός ότι οι υποστηρικτές των Pit Bull ήταν κάποιοι από τους χειρότερους εχθρούς της φυλής!

Οι περισσότεροι εκτρέφανε την μία γέννα μετά την άλλη εν μέσω του χειρότερου υπερπληθυσμού που γνώρισε ποτέ η φυλή μας. Μερικοί έπεσαν τόσο χαμηλά ώστε να προωθήσουν την φυλή ως σκύλο επίθεσης, κάτι το οποίο έβαλε το λάδι στην φωτιά. Μερικοί (συνήθως αυτοί που είχαν κουτάβια να ξεφορτωθούν) ξεκίνησαν να λένε σε όλους ότι το Pit Bull είναι ένα πρόβατο με αμφίεση λύκου, ένας γενετικός τύπος σκύλου ο οποίος δεν είχε καμία διαφορά από ένα Golden Retriever. Αυτό ήταν άδικο για το σκυλί, τους νέους του ιδιοκτήτες και το κοινό.

Τα Bulldogs είναι τραχιά, με τεράστια θέληση, έξυπνα ζώα που απαιτούν τις ίδιες αρετές από τους ιδιοκτήτες τους. Δεν είναι κατοικίδιοι σκύλοι, με την έννοια του ότι δεν είναι αυτός ο σκοπός της εκτροφής τους για πολλές γενιές. Έχουν εκτραφεί για σκληρή εργασία με βοοειδή αλλά έχουν επίσης εκτραφεί για να είναι συγκαταβατικά σε οικογενειακό περιβάλλον.

Άλλοι δήλωναν ότι τα Pit Bull είναι καλά σκυλιά και παρεξηγημένα αλλά αυτό για το οποίο ουσιαστικά ήταν κατάλληλα ήταν οι κυνομαχίες. Οι κυνομάχοι ήταν σχεδόν αποκλειστικά αυτοί οι οποίοι από μόνοι τους κατέστησαν την φυλή μας παράνομη σε πολλές πόλεις. Παρουσίαζαν τα σκυλιά ως υπέρ-σκύλους υπερβολικά δυνατά και σκληροτράχηλα.

Αρκετά βιβλία εκδόθηκαν παρουσιάζοντας το Pit Bull ως ένα ζώο που αρχικά διατηρούταν σε, γελοία, βαριές αλυσίδες και πάλευε για αθλητισμό. Αυτά τα βιβλία άφηναν στον αναγνώστη την εντύπωση ότι η φυλή δεν αποτελούσε, σε καμία περίπτωση, ένα κατοικίδιο σκυλί αλλά ένα ζώο το οποίο θα ήταν καλύτερα να μένει έξω δεμένο συνεχώς και το οποίο δεν είχε την δυνατότητα να εκπαιδευτεί όπως οι υπόλοιπες φυλές. Ήταν πραγματικά απίστευτο.

Έπειτα αυτά τα «επαγγελματικά» βιβλία για Pit Bulls άρχισαν να χρησιμοποιούνται εναντίον της φυλής σχεδόν σε κάθε δικαστική υπόθεση σε ολόκληρη την χώρα των Η.Π.Α. Σε αρκετές από αυτές τις νομικές μάχες, ήταν δύσκολο και ντροπιαστικό για κάποιον να υπεραμυνθεί, κατά των δεδομένων αυτών που παρουσίαζαν μια λανθάνουσα εικόνα της φυλής και τα οποία παρουσιάζονταν από διάφορους «ειδικούς» των Pit Bulls! Τα βιβλία που ήταν διαθέσιμα, είτε παρουσίαζαν το Bulldog ως ένα κουτό ζώο που προορισμός του ήταν οι μάχες και διατηρούταν από αλκοολικά υποκείμενα, δεμένο με τεράστιες αλυσίδες σε πρόχειρα καταλύματα που έμπαζαν, ή, παρουσίαζαν το American Staffordshire Terrier ως ένα κουτό σκυλί επιδείξεων που στηνόταν ταπεινά στο τέλος ενός λεπτού λουριού.

Αυτά τα δύο άκρα αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μικρό ποσοστό των Pit Bull που υπάρχουν στον κόσμο σήμερα. Σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο στις Η.Π.Α., λιγότερα από 250 Pit Bulls λαμβάνουν μέρος σε επιδείξεις με κάποια αξιοσημείωτη τακτικότητα. Σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο, λιγότερα από 250 Pit Bulls λαμβάνουν μέρος σε κυνομαχίες με κάποια αξιοσημείωτη τακτικότητα

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι «τι κάνουν οι υπόλοιπες χιλιάδες Pit Bulls και Am Staffs που υπάρχουν;».

Το UNITED KENNEL CLUB

Το 1898 ο C.Z.Bennett δημιούργησε ένα αρχείο καταγραφής γεννητόρων για το Bulldog και το αποκάλεσε United Kennel Club (UKC). Αποφάσισε ότι το επίσημο όνομα που θα αποκαλούταν η φυλή θα ήταν το “American Pit Bull Terrier”.

Το UKC είχε μια τάση να προσθέτει το συνθετικό “American” (αμερικάνικο) μπροστά από το όνομα σχεδόν κάθε φυλής που αναγνώριζαν και καταχωρούσαν. Αυτό εξηγεί το γιατί μια πολύ Βρετανική (και Ιρλανδική) φυλή έγινε γνωστή ως αμερικάνικη. Επίσης το όνομα Pit Bull Terrier ήταν ένα από τα πολλά με τα οποία ήταν γνωστή η φυλή και ήταν μια, μάλλον, ατυχή επιλογή καθώς μπέρδεψε τη φυλή με την πραγματική bull-and-terrier διασταύρωση, το Bull Terrier. Ο λόγος που το όνομα αυτό, πιθανόν, επιλέχθηκε ήταν το ότι επέτρεπε στο APBT να εκμεταλλευτεί την, τότε, τρομακτική δημοτικότητα του εκθεσιακού Bull Terrier. Οποιοσδήποτε κι αν ήταν ο λόγος, η χρήση του «American Pit Bull Terrier», ως περιγραφή του συγκεκριμένου εργασιακού σκύλου, ήταν μια αρκετά άστοχη επιλογή, ενώ παράλληλα παραμένουν ακόμα μια πληθώρα άλλων ονομάτων με τα οποία είναι γνωστή η φυλή. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες, εκατοντάδες, φυλές οι οποίες αποκαλούνται από ένα και αδιαμφισβήτητα αντιπροσωπευτικό όνομα, όπως το Beagle (Μπιγκλ) και το Rottweiler (Ροτβάϊλερ).

Μέχρι, το UKC, να ανοίξει τα αρχεία του για την φυλή, τα σκυλιά ήταν γνωστά στους υποστηρικτές τους ως Bulldogs, Pit Bulldogs, Pit Bulls και μερικά άλλα ονόματα. Είναι αξιοσημείωτο, το γεγονός ότι, όταν πηγαίνεις ένα σημερινό APBT σε ένα γηροκομείο, βλέπεις ενηλικιωμένους ανθρώπους να δείχνουν τον σκύλο και να λένε «Ω ένα Bulldog όπως αυτό που είχαμε όταν ήμουν παιδί»!

Η ιδέα του Bennett ήταν να επιτρέψει στους εκτροφείς Bulldog να καταχωρήσουν τα σκυλιά τους υπό ένα κεντρικό φορέα. Ήξερε ότι διατηρούνταν αναλυτικά αρχεία της εκτροφής των σκύλων, αλλά ότι πολλοί εκτροφείς απέφευγαν τα αρχεία καταγραφής γενεαλογικών δέντρων, είτε για χρηματικούς λόγους, είτε, γιατί προτιμούσαν ένα αρχείο αποκλειστικά για APBT. Πολλοί εκτροφείς συνέχιζαν να επιθυμούν να διατηρούν τα pedigree (γενεαλογικά δέντρα) τους κρυφά και έτσι το UKC άνοιξε τα αρχεία του για τα κυνηγετικά λαγωνικά, όπως το Redbone, το Bluetick κ.α. Αυτοί οι εκτροφείς καλωσόρισαν έναν όμιλο «σκύλων εργασίας» και βιάστηκαν να δηλώσουν τα σκυλιά τους. Η μόνη εναλλακτική λύση της εποχής ήταν το American Kennel Club το οποίο ενδιαφερόταν αποκλειστικά για την εμφάνιση.

Όταν ο Bennett απεβίωσε το 1936 τον όμιλο ανέλαβε η κόρη του και ο γαμπρός του. Με την πάροδο των χρόνων το UKC άρχισε να αλλάζει, καθώς η αποδοχή των κυνομαχιών ως «άθλημα» άρχισε να φθίνει.

Από τις αρχές το περιοδικό Bloodlines του UKC έχει παρουσιάσει την αλλαγή της συμπεριφοράς του ομίλου με την πάροδο των χρόνων. Αγγελίες οι οποίες παρέπεμπαν, με οποιονδήποτε τρόπο, σε κυνομαχίες, δεν γίνονταν αποδεκτές με το καιρό, το ίδιο και για αγγελίες σχετικές με κυνομαχιτικό εξοπλισμό. Σήμερα το UKC προειδοποιεί ότι θα αποκλείσει εφ όρου ζωής κάθε άτομο που θα βρεθεί ένοχο για κυνομαχίες.

Το UKC φιλοξενεί διαγωνισμούς υπακοής, καθώς και μορφολογικές εκθέσεις, για αυξανόμενο αριθμό φυλών. Υπάρχει ένα είδος διαγωνισμού μεταξύ του AKC και του UKC για το ποιος όμιλος θα «αρπάξει» κάθε νέα φυλή που εισέρχεται στο χώρο.

Η έμφαση που έχει δοθεί από το UKC όσον αφορά το APBT είναι το να προσανατολιστεί το συντομότερο προς τις μορφολογικές εκθέσεις, ενώ οι υπηρεσίες στο σκυλί εργασίας, που παρέχει είναι μικρές.

Το AMERICAN KENNEL CLUB
(Το AKC είναι ο αντίστοιχος κυνολογικός φορέας των Η.Π.Α. με τον ελληνικό ΚΟΕ)

Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την αναγνώριση του Pit Bull από το UKC, το AKC αιτήθηκε από μερικούς εκτροφείς, οι οποίοι επιθυμούσαν να εγγράψουν τα σκυλιά τους στο AKC, ώστε να διαφύγουν του αναπόφευκτου συσχετισμού τους με τις κυνομαχίες, τις οποίες το UKC υποστήριζε την εποχή εκείνη. Το AKC αποφάσισε να ανοίξει τα αρχεία του σε Pit Bulldogs εγγεγραμμένα στο UKC για ένα διάστημα, αλλά επέλεξε να αλλάξει το όνομα της φυλής και να αφαιρέσει την λέξη “Pit” από αυτό.

Το 1936 που το AKC αναγνώρισε το Pit Bulldog ως το “Staffordshire Terrier” από τα πρώτα σκυλιά, «διπλοεγγεγραμμένα» ως APBT και ως Staffordshire Terrier, ήταν ο Pete, το κουτάβι από την κωμική σειρά Our Gang (η συμμορία μας). Έκτοτε υπήρξαν αρκετά διπλοεγγεγραμμένα σκυλιά σε UKC & AKC. To AKC έκλεισε άλλα ξανά-άνοιξε τα αρχεία του, το 1972, σε σκυλιά εγγεγραμμένα στο UKC για μικρό χρονικό διάστημα όπου μετά «έκλεισε» για πάντα. Σήμερα, τα σκυλιά του UKC δεν επιτρέπεται να εγγράφονται στο AKC, ενώ, το UKC επιτρέπει να εγγράφονται σε αυτό APBT σκυλιά που είναι ήδη εγγεγραμμένα στο AKC.

Στην όλη σύγχυση ήρθε να προστεθεί το γεγονός ότι, ενώ το AKC αρχικά άρχισε να εγγράφει το Pit Bull ως «Staffordshire Terrier», έπειτα άλλαξε το όνομα του σε “American Staffordshire Terrier” όταν αναγνώρισαν το «Staffordshire Bull Terrier» της Αγγλίας.

Σε αυτό το σημείο υπήρχαν τρεις διαφορετικές γραμμές της ίδιας φυλής. Οι τρεις φυλές, American Pit Bull Terrier, American Staffordshire Terrier και Staffordshire Bull Terrier, ήταν όλες από τα ίδιες γραμμές - τίποτα δεν είχε προστεθεί σε μία εξ αυτών, ούτως ώστε να δημιουργήσει μια ουσιαστική διαφοροποίηση από τις άλλες. Σα να μην έφτανε αυτό, οι εκτροφείς των Am Staff του AKC, καθώς και το ίδιο το AKC, ξεκίνησαν να δηλώνουν ότι τα σκυλιά του UKC δεν είχαν συγγένεια με αυτά του AKC, τα οποία ήταν απόγονοι των πρώτων! Κατά τον φαντασιόπληκτο αυτό πανικό, της δεκαετίας του ’80, που αφορούσε τα “Pit Bulls”, το AKC έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι δεν υπήρχε φυλή Pit Bull, επειδή δεν ήταν αναγνωρισμένη από εκείνο! Αξίζει να σημειωθεί ότι, από τις 400 φυλές που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο, περίπου, 130 είναι αναγνωρισμένες από το AKC.

Αυτό που ήθελε το AKC το πέτυχε. Το American Staffordshire Terrier θεωρείται από πολλούς, ένα όνομα περισσότερο αξιοσέβαστο από το American Pit Bull Terrier και τα σκυλιά εκτρέφονται για βαθμούς σε εκθέσεις μορφολογίας. Υπάρχουν αρκετές καλές, εργασιακές γραμμές Am Staff αλλά αυτό θα πρέπει να θεωρείται, «παρά», αντί, για «λόγω», της επιρροής του AKC. Τα σκυλιά του AKC τείνουν να έχουν πολύ υψηλότερα περιστατικά δυσπλασίας ισχύων και μερικές γραμμές εμφανίζουν φοβικότητα, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αυτά τα ίδια ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά μπορούν να εμφανιστούν σε σκυλιά όλων των κυνολογικών ομίλων.

Η AMERICAN DOG BREEDERS ASSOCIATION (Ένωση Αμερικανών Εκτροφέων Σκύλων)

Ιδρύθηκε το 1909 από τον Γκάι Μακόρντ, στενό φίλο του γνωστού εκτροφέα σκύλων Pitbull, Τζον Κόλμπι και αρχικά αποτελούσε έναν κυνολογικό φορέα εγγραφής όλων των φυλών σκύλων.

Με την πάροδο του χρόνου ο οργανισμός επικεντρώθηκε στο American Pit Bull Terrier. Η ADBA πέρασε από τα χέρια του κυρίου Μακόρντ στον κο Φρανκ Φέρρις το 1951. Αυτός με την σύζυγο του θανόντος, Τζον Π. Κόλμπι, συνέχισαν να ηγούνται του οργανισμού με ακόμα μεγαλύτερη έμφαση της αποκλειστικής καταγραφής της φυλής του APBT. Το 1973 μετά από συστάσεις του Χάουαρντ Χάινζλ, ο Ραλφ Γκρίνγουντ και η οικογένειά του αγόρασαν την ADBA από τον κο Φέρρις, του οποίου η προχωρημένη ηλικία απαιτούσε την απόσυρσή του. (Ο κος Χάινζλ ήταν προσωπικός φίλος του κου Φέρρις και αφοσιωμένος υποστηρικτής της ADBA, μια και δήλωνε τα σκυλιά του μόνο εκεί).

Πλέον, η ADBA αποτελεί έναν γνωστό κυνολογικό όμιλο στις Η.Π.Α. και αναγνωρίζει περισσότερο καθαρόαιμες, εργασιακές κατά κύριο λόγο, φυλές.

Ξεκινώντας από τις 27 Οκτωβρίου 2006, η ADBA άνοιξε τα βιβλία καταγραφής γενεαλογικών δέντρων ούτως ώστε να δεχθεί και άλλες καθαρόαιμες φυλές.